23 września 2015 r. – 39. rocznica powołania Komitetu Obrony Robotników

Latem 1976 r., po czerwcowym buncie w Radomiu, Ursusie, Płocku i wielu innych miastach, Piotr Naimski włączył się w obmyślony i realizowany przez swojego przyjaciela z harcerstwa – z 1. Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Romualda Traugutta i kręgu starszoharcerskiego „Gromada Włóczęgów” – Antoniego Macierewicza plan pomocy dla represjonowanych przez komunistyczną władzę. Kierował tzw. grupą ursuską, zajmującą się prześladowanymi pracownikami fabryki traktorów w Ursusie. Wbrew stanowisku wielu ówczesnych autorytetów w środowiskach intelektualnych Warszawy dążył razem z Antonim Macierewiczem do zinstytucjonalizowania działalności i powołania Komitetu Obrony Robotników. Brał udział w zredagowaniu ostatecznej wersji „Apelu do społeczeństwa i władz PRL” – deklaracji założycielskiej KOR-u, został jednym z czternastu sygnatariuszy tego dokumentu.

Odtąd Piotr Naimski doświadczał licznych szykan ze strony Służby Bezpieczeństwa. Był wielokrotnie zatrzymywany na dwadzieścia cztery lub czterdzieści osiem godzin, przesłuchiwany – odmawiał składania wyjaśnień. W listopadzie 1976 r. został porwany i wywieziony do tajnego lokalu „bezpieki” w Zalesiu Górnym. Aresztowany w maju 1977 r. z grupą członków i współpracowników KOR-u, wyszedł z więzienia w wyniku lipcowej amnestii. Kolegium do spraw wykroczeń skazywało go na grzywny za prowadzenie „nielegalnej” zbiórki pieniężnej na rzecz represjonowanych czy udostępnianie mieszkania na niezależne wykłady Towarzystwa Kursów Naukowych.

Mimo to należał do najbardziej aktywnych działaczy opozycji antykomunistycznej w PRL.

29-8081 Zdjęcie

 

Założyciele KOR-u –

Antoni Macierewicz i Piotr Naimski na zdjęciu z początku lat 90.

 

 

 

W kategorii: Aktualności wpisany przez Magdalena

Ilość komentarzy do artykułu: Możliwość komentowania 23 września 2015 r. – 39. rocznica powołania Komitetu Obrony Robotników została wyłączona

Możliwość komentowania została wyłączona.