Piotr Naimski

Według wypowiedzi Piotra Naimskiego Kornel Morawiecki zawsze marzył o wielkiej, niepodległej Polsce. Doszedł do przekonania, że Polski się nie wynegocjuje, a trzeba ją wywalczyć. W stanie wojennym założył i zorganizował „Solidarność Walczącą”. Na przełomie lat 80. i 90. – kontynuował Piotr Naimski – był bliski mojemu środowisku, ponieważ także sprzeciwił się kompromisowi zawartemu przy „okrągłym stole”. Podczas jednej z wizyt w studiu telewizyjnym symbolicznie kopnął i wywrócił mały okrągły stolik.

Zachęcamy do lektury wypowiedzi Piotra Naimskiego

Dziś odbyły się w Warszawie obchody 80-lecia powstania Polskiego Państwa Podziemnego, zorganizowane przez władze stolicy, Światowy Związek Żołnierzy AK oraz Stowarzyszenie Szarych Szeregów. Najpierw uroczystości miały miejsce pod pomnikiem gen. Stefana Roweckiego „Grota”, a następnie pod monumentem Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej. Minister Piotr Naimski nie mógł być obecny z uwagi na swój pobyt w Londynie, ale złożono kwiaty w jego imieniu.

Piotr Naimski uczestniczył w uroczystości odsłonięcia tablicy pamiątkowej poświęconej konspiracyjnej wytwórni materiałów wybuchowych Służby Uzbrojenia „Leśnictwo” KG Armii Krajowej przy ul. Kordeckiego 54/Pułtuskiej.

Wytwórnia działała od stycznia do kwietnia 1943 r. w domu rodziny Sadowskich.

Jesteśmy na boisku Liceum im. Reytana przy Wiktorskiej w Warszawie, a obok j jest kamień. Niepozorny, z zatartym już napisem „1 WDH 1911-1967”. Kamień położyliśmy 52 lata temu, bo po prostu przyszło nam to do głowy. 1 Warszawska Drużyna Harcerzy, czyli „Czarna Jedynka” uczyła nas obywatelskości, patriotyzmu. Z „Czarnej Jedynki” urodziła się starszoharcerska „Gromada Włóczęgów”, a z „Gromady” wyszli ci, którzy zakładali Komitet Obrony Robotników, m.in. ja, Antoni Macierewicz. KOR urodził się z „Czarnej Jedynki”, z tego kamienia.

W rocznicę utworzenia Komitetu Obrony Robotników w 1976 r. odbyło się spotkanie Piotra Naimskiego i Antoniego Macierewicza z mieszkańcami Ursusa. Pracownicy ursuskiej fabryki ciągników, represjonowani przez komunistyczną władzę za udział w buncie społecznym Czerwca ’76, jako pierwsi objęci zostali pomocą, zorganizowaną przez środowisko 1 Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Romualda Traugutta, czyli „Czarnej Jedynki”. To z akcji na rzecz prześladowanych narodziła się idea KOR.

Podchodziliśmy do życia „zadaniowo”. Uważaliśmy, że poprzez praktyczne działanie, podważające czy negujące omnipotencję władzy, przybliżamy cel zasadniczy, czyli odzyskanie niepodległości. […] Taki stawialiśmy sobie cel – obalenie komuny i niepodległość – podkreślił w jednym ze wspomnień Piotr Naimski.

„We shall never surrender”. To zawołanie Winstona Churchilla z 1940 roku stawało się głęboko zakorzenionym motywem zachowania dla Antka Macierewicza, dla mnie i grona naszych najbliższych przyjaciół. Ważne też było przekonanie, że nie można niczego dokonać bez gotowości poniesienia ryzyka i ofiary, a przekreśleniem wszystkiego, czego się dokonało, będzie rezygnacja z celu ostatecznego, jakim jest Polska Niepodległa. Poddać się nie można nigdy. Never surrender – pisał Piotr Naimski w tekście o przyjaźni z Antonim Macierewiczem „Never surrender”.

W Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL odbyło się spotkanie z udziałem Piotra Naimskiego o „»Rakowieckiej« jako symbolu oporu w komunizmie”. Najpierw odbyła się krótka prelekcja dotycząca tego miejsca i zacierania śladów zbrodni już po 1989 r. (po objęciu rządów przez postkomunistów). Następnie dyrektor Muzeum Jacek Pawłowicz przeprowadził zebranych przez miejsca, gdzie byli torturowani i mordowani polscy patrioci, wspaniali synowie naszego Narodu, którzy walczyli o Polskę Niepodległą, przeciwko sowieckim okupantom i ich polskim kolaborantom. Cześć i chwała Bohaterom…

Piotr Naimski zaprasza na spotkanie

„»Rakowiecka«

jako symbol oporu w komunizmie”

23 września, godz. 16.30

Muzeum Żołnierzy Wyklętych

i Więźniów Politycznych PRL

ul. Rakowiecka 37

DO ZOBACZENIA!

Piotr Naimski

i

Antoni Macierewicz

zapraszają na spotkanie

„Nieustanna walka o niepodległość Polski”

23 września, godz. 19.00

Ośrodek Kultury ARSUS

ul. Traktorzystów 14

Ursus

DO ZOBACZENIA!

Jan Olszewski, Premier, bo tak będziemy Go pamiętali, to jest ten polityk polski, który jasno i bezkompromisowo, i z pozycji najważniejszej, bo z pozycji premiera, postawił publicznie w nowej Polsce kwestię Niepodległości – podkreślił Piotr Naimski na spotkaniu na Przystanku Historia IPN, które dotyczyło postaci śp. Premiera i książki dr Justyny Błażejowskiej „Ta historia wciąż trwa. Wspomnienia Jana Olszewskiego”.

Zrobił to zdecydowanie, w sytuacji, która nie była wcale jasna. Od samego początku mówił, że Polska bezkompromisowo musi znaleźć się wśród wolnych narodów Zachodu. Wtedy jeszcze pojęcie „Wspólnoty Zachodu” wciąż istniało. Nie mieliśmy żadnych wątpliwości, że Polska Niepodległa musi być częścią Zachodu. Jan Olszewski na samym początku urzędowania powiedział, że Polska musi znaleźć się w Sojuszu Północnoatlantyckim. Znaczyło to, że wewnętrzna struktura polityczna musi być taka, jak państw na Zachodzie, czyli w Polsce system parlamentarny, demokratyczny będzie w pełni respektowany, a system gospodarczy będzie podobny do tego, który jest w Zachodniej Europie i w Stanach Zjednoczonych .

Ta deklaracja premiera spotkała się ze sceptycyzmem większości, pokutowało przekonanie, że porozumienia podpisane czy uzgodnione w 1989 r., dotrzymywane w roku 1990 i 1991, muszą trwać. Mówił to premier Mazowiecki. Ta strategiczna wizja Premiera Jana Olszewskiego to było coś, co nadawało nowy ton polskiemu myśleniu o polityce w tamtym czasie – kontynuował minister Naimski.

Dalej nawiązał do przekształceń gospodarczych realizowanych przez Leszka Balcerowicza i o jego programie prywatyzacji, który doprowadził do rozgrabienia majątku produkcyjnego w Polsce. Dzięki Premierowi Janowi Olszewskiego ten proceder został zatrzymany. Piotr Naimski powiedział także o roli Premiera, jaką odegrał w kwestii wyjścia z naszego kraju wojsk rosyjskich oraz o powstrzymaniu prezydenta Lecha Wałęsy przed podpisaniem umowy polsko-rosyjskiej z zapisem dotyczącym utworzenia w miejsce dotychczasowych baz wojskowych spółek joint ventures polsko-rosyjskich, które stanowiłyby przyczółek dla rosyjskiej agentury.